Chroma Subsampling 4:4:4, 4:2:2 en 4:2:0
Jy het seker al die 4:4:4, 4:2:2 en 4:2:0 nommers en ander variasies gesien, hoër is beter, reg?
Om die belangrikheid van hierdie benamings te verstaan, moet jy weet wat hierdie getalle beteken en hoe dit video beïnvloed. In hierdie artikel beperk ons ons tot die 4:4:4, 4:2:2 en 4:2:0 chroma substeekproef algoritmes.
In hierdie pos dek ons:
Luma en Chroma
'n Digitale beeld bestaan uit pixels. Elke pixel het 'n helderheid en 'n kleur. Luma staan vir helderheid en Chroma staan vir kleur. Elke pixel het sy eie Luminansiewaarde.
Substeekproefneming word in Chrominance gebruik om die hoeveelheid data in 'n beeld spaarsamig te gebruik.
Jy neem die Chroma van een pixel om die waarde van naburige pixels te bereken. Hiervoor word dikwels 'n rooster gebruik wat by 4 verwysingspunte begin.
Verhoudingsformule van Chroma-substeekproefneming
Die chroma-submonstering word in die volgende verhoudingsformule getoon: J:a:b.
J= die totale aantal pixels in die breedte van ons verwysingsblokpatroon
a= die aantal chroma-monsters in die eerste (boonste) ry
b= die aantal chroma-monsters in die tweede (onderste) ry
Sien die prent hieronder vir 'n 4:4:4 chroma submonstering
4:4:4
In hierdie matriks het elke pixel sy eie Chroma-inligting. Die codec hoef nie te skat wat die Chroma-waarde moet wees nie, want dit word in elke enkele pixel aangeteken.
Dit gee die beste beeld, maar is gereserveer vir die kameras in die heel hoogste segment.
Begin met jou eie stop motion storieborde
Teken in op ons nuusbrief en kry jou gratis aflaai met drie storieborde. Begin om jou stories lewendig te maak!
Ons sal u e -posadres slegs vir ons nuusbrief gebruik en u respekteer privaatheid
4:2:2
Die eerste ry kry net die helfte van hierdie inligting en moet die res bereken. Die tweede ry kry ook die helfte en moet die res bereken.
Omdat die codecs baie goeie skattings kan maak, sal jy byna geen verskil sien met 'n 4:4:4 beeld nie. ’n Gewilde voorbeeld is die ProRes 422.
4:2:0
Die eerste ry pixels kry steeds die helfte van die Chroma-data, wat genoeg is. Maar die tweede ry het absoluut geen inligting van sy eie nie, alles moet bereken word op grond van omliggende pixels en luminansie-inligting.
Solank daar min kontras en skerp lyne in die beeld is, is dit nie 'n probleem nie, maar as jy die beeld in naproduksie gaan redigeer, kan jy probleme ondervind.
As Chroma-inligting uit die prent verdwyn het, sal jy dit nooit terugkry nie. In kleurgradering moet pieksels soveel "skat" dat pieksels met verkeerde Chroma-waardes geskep word, of blokpatrone met soortgelyke kleure wat nie met die werklikheid ooreenstem nie.
Met 'n Chroma-sleutel dit raak baie moeilik om rande styf te hou, laat staan rook en hare, die data ontbreek om die kleure reg te herken.
’n 4:4:4-rooster is nie altyd noodsaaklik nie, maar as jy die prent later wil redigeer, help dit om soveel Chroma-inligting as moontlik te hê.
Werk so lank as moontlik met die hoogste substeekproefwaardes en skakel slegs om na 'n laer substeekproefwaarde voor finale publikasie, byvoorbeeld aanlyn.
Hallo, ek is Kim, 'n ma en 'n stop-motion-entoesias met 'n agtergrond in mediaskepping en webontwikkeling. Ek het 'n groot passie vir teken en animasie, en nou duik ek kop eerste in die stop-motion wêreld. Met my blog deel ek my geleerdheid met julle.
