دوربین: چیست و چگونه کار می کند؟
در این پست به موارد زیر می پردازیم:
معرفی
یک دوربین یک ابزار نوری است که برای گرفتن تصاویر ثابت یا ثبت حرکت در یک فریم یا توالی فریم استفاده می شود. دارای عدسی است که نور را جمع آوری می کند و آن را روی سطح حساس به نور متمرکز می کند فیلم یا سنسور تصویر دیجیتال. دوربین‌ها توسط عکاسان، فیلم‌سازان و سایر حرفه‌ای‌ها برای ثبت تصاویر از دنیای اطرافشان استفاده می‌شوند.
در این مقاله به بررسی خواهیم پرداخت دوربین چیست و چگونه کار می کند.
دوربین را تعریف کنید
یک دوربین وسیله ای است که نور را برای تولید تصویر می گیرد. این کار با دریافت نور از یک شی یا صحنه و ذخیره آن، به عنوان یک تصویر دیجیتالی یا فیزیکی، روی یک رسانه مناسب کار می کند. استفاده از دوربین ها لنز این نور را روی حسگرها یا فیلم متمرکز کنید تا صحنه را ضبط کنید.
اگرچه مفهوم عکاسی ساده است، اما فناوری پشت دوربین‌ها در طول زمان از دستگاه‌های کوچک دستی که در زندگی روزمره استفاده می‌شوند تا دوربین‌های دیجیتالی پیشرفته که در عکاسی حرفه‌ای و رسانه‌های پخش استفاده می‌شوند، به طرز چشمگیری بهبود یافته و توسعه یافته است. دوربین ها هم در برنامه های قاب ثابت و هم در برنامه های تصاویر متحرک مانند فیلم سازی استفاده می شوند.
اجزای اصلی هر دوربین دیجیتال مدرن همه با هم برای ضبط تصاویر کار می کنند:
- A سیستم لنز نور منعکس شده از سوژه را روی یک حسگر تصویر جمع آوری و متمرکز می کند که نور را در داده های دیجیتال ثبت می کند.
- An منظره یاب نوری به کاربران اجازه می دهد ببینند چه چیزی ضبط می شود.
- مکانیسم ها لنز یا فیلم را حرکت دهید.
- دکمه ها، کنترل ها و تنظیمات نوردهی متعدد به کاربران امکان می دهد تنظیمات عکسبرداری و نوردهی را کنترل کنند.
انواع مختلف دوربین
دوربین های دیجیتال در اشکال و اندازه های مختلف وجود دارد. بسته به کاربرد مورد نظر آنها، انواع مختلفی از دوربین ها در دسترس هستند، از جمله دوربین های دیجیتال، دوربین های فیلمبرداری، دوربین های یکبار مصرف، دوربین های تحت وب و دوربین های نظارتی.
دوربین دیجیتال دوربین دیجیتال تصاویر را به صورت داده (فایل های دیجیتال) می گیرد. معمولاً حاوی یک دستگاه تصویربرداری (حسگر) و توانایی ذخیره آن داده ها بر روی کارت حافظه یا سایر رسانه های ذخیره سازی است. دوربین های دیجیتال بازیابی و پیش نمایش تصاویر و همچنین امکان ارسال الکترونیکی آنها را از طریق شبکه کامپیوتری یا اینترنت فراهم می کنند. مدل‌های Point-and-shoot می‌توانند به اندازه‌ای کوچک باشند که در جیب قرار بگیرند و قابلیت‌های فوکوس خودکار را ارائه دهند در حالی که نسبتاً ارزان هستند. برای استفاده حرفه‌ای، مدل‌های بالاتر با کنترل دستی روی نوردهی نیز در دسترس هستند.
دوربین های فیلمبرداری همچنین به عنوان شناخته دوربین های فیلمبرداری یا ضبط ویدیو، این دستگاه ها به طور ویژه برای فیلم برداری تصاویر متحرکی طراحی شده اند که در آن صدا همراه با تصاویر ضبط می شود. تجهیزات حرفه‌ای شامل لنزهایی با کارایی بالا برای جزئیات دقیق‌تر، محدوده بزرگنمایی گسترده و قابلیت‌های جلوه‌های ویژه است که برای اهداف جمع‌آوری اخبار یا فیلم‌سازی سفارشی شده‌اند. مدل‌های کوچکتر برای فیلمبرداری خانگی یا فعالیت‌های اوقات فراغت عمومی با طول عمر باتری طولانی‌تر مناسب هستند.
دوربین های یکبار مصرف این دوربین‌های یکبار مصرف به هیچ نوع منبع انرژی نیاز ندارند – آنها بدون منابع انرژی خارجی مانند باتری یا منبع برق اصلی کار می‌کنند – باعث محبوبیت آنها در میان مصرف‌کنندگانی می‌شود که به دنبال راه‌های جایگزین کم‌هزینه برای ثبت خاطرات بدون قربانی کردن عکس‌های با کیفیت هستند. این نوع دوربین معمولاً با فیلمی از پیش بارگذاری می شود که نمی توان آن را از بدنه دوربین مذکور جدا کرد. هنگامی که همه فرصت‌های عکس خالی می‌شوند، این دستگاه‌ها یکبار مصرف می‌شوند و کاملاً به دستور صاحبشان مورد استفاده قرار می‌گیرند و به او اجازه می‌دهند تا زمانی که دیگر مورد نیاز/نیاز نیست، آنها را به سادگی دور بیندازد.
دوربین های وب این سیستم‌های ضبط ویدیوی دیجیتال که به عنوان «وب‌کم» نیز شناخته می‌شوند، مستقیماً از طریق پورت‌های USB به رایانه‌های لپ‌تاپ/رومیزی متصل می‌شوند که عملکردهای رابط کاربری معمولی مانند پخش ویدیوی بلادرنگ به‌علاوه عکس‌های عکاسی را مستقیماً به سرویس‌های همکاری گروهی ارسال می‌کنند و غیره.
شروع کار با استوری‌بردهای استاپ موشن خودتان
در خبرنامه ما مشترک شوید و دانلود رایگان خود را با سه استوری بورد دریافت کنید. با زنده کردن داستان های خود شروع کنید!
ما فقط از آدرس ایمیل شما برای خبرنامه خود استفاده می کنیم و به شما احترام می گذاریم خلوت
دوربین های نظارت امروزه به طور گسترده در خانه‌ها، شخصیت‌های عمومی، مجتمع‌های ساختمانی، فروشگاه‌های خرده‌فروشی، و غیره به دلیل دیجیتالی‌سازی سیستم‌های نظارت بر پیشرفت فناوری، اکنون سطوح بالاتری از عملکرد را به دست آورده‌اند که به پرسنل امنیتی اطلاعات دقیقی در مورد اتفاقات مختلف می‌دهد و در صورت نیاز، اقدام حفاظتی را ممکن می‌سازد. به طور کلی دو دسته اصلی وجود دارد: دوربین مدار بسته آنالوگ (تلویزیون مدار بسته) که عمدتاً از سیم کشی فیزیکی استفاده می کند در حالی که راه حل های IP شبکه با استفاده از پروتکل های اترنت استاندارد که از طریق شبکه های گسترده متصل هستند. این تاسیسات عملیاتی بسیار حساس که در داخل خانه قرار می گیرند، به استثنای برنامه های کاربردی در فضای باز، امکان ضبط نظارت را هم در طول دوره های زمانی روز و هم در چرخه های شبانه به طور نامحدود فراهم می کنند.
اجزای اصلی یک دوربین
یک دوربین ابزاری ضروری برای ثبت خاطرات و لحظاتی است که می توانید سال ها از آن لذت ببرید. دوربین ها اشکال و اندازه های مختلفی دارند و همه آنها از اجزای مختلفی تشکیل شده اند که با هم کار می کنند تا عکس های شما را ممکن کنند.
بیایید نگاه کنیم اجزای اصلی یک دوربین و اینکه چگونه با هم کار می کنند تا عکس های مورد علاقه شما را تولید کنند:
عدسی
لنز یکی از مهمترین عناصر یک دوربین است. لنز اساساً چشم دوربین است - تصویر را می گیرد و آن را متمرکز می کند تا تصویری روی فیلم یا سنسور دیجیتال ایجاد کند. لنزها از چندین عنصر تشکیل شده‌اند که معمولاً از شیشه یا پلاستیک ساخته می‌شوند و با هم کار می‌کنند تا نور از آن عبور کند و تصویر واضحی را روی فیلم یا حسگر دیجیتال ایجاد کند.
لنزهای دوربین را می توان با فیلترها و درپوش ها برای کنترل شرایط نور استفاده کرد و همچنین دارای چندین ویژگی مانند فوکوس خودکار، قابلیت های زوم و تنظیمات دستی. لنزها همچنین دارای فواصل کانونی مختلفی هستند که تعیین می‌کنند هنگام عکاسی از یک سوژه چقدر دور باشید. اندازه های معمولی از لنزهای 6 میلی متری سوپر فیش آی برای تصاویر نیمکره، تا تله 600 میلی متری برای کاربردهای بزرگنمایی شدید لنزهای مختلف دارای دیافراگم های متفاوتی هستند که تعیین می کند چه مقدار نور از آنها وارد می شود و با چه سرعتی از آنها عبور می کند دیافراگم باید حرکت کند تا مقدار مناسبی از نور به فیلم یا سنسور دیجیتال شما برخورد کند.
انواع مختلفی از لنزها موجود است از جمله:
- زاویه گسترده لنز
- تله فتو لنز
- پرتره/استاندارد لنز
- فیشوی لنز
- ماکرو/میکرو لنز
- Shift/tilt-shift لنز
- و خیلی بیشتر گزینه های تخصصی طراحی شده برای سناریوهای تیراندازی خاص.
دیافراگم
La دیافراگم مکانیزم داخل دوربین است که مدت زمان قرار گرفتن سنسور در دوربین در معرض نور را کنترل می کند. اکثر دوربین های دیجیتال مدرن از ترکیب الف استفاده می کنند کرکره مکانیکی و الکترونیکی. این کار زمان گرفتن عکس دوربین شما را تسریع می‌کند و به بهبود وضوح عکس‌های شما، به‌ویژه عکس‌هایی که در شرایط کم نور گرفته می‌شوند، کمک می‌کند.
La کرکره مکانیکی از دو تیغه فلزی یا پلاستیکی تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا میزان نور در هر زمان معین را کنترل کنند. هنگامی که دکمه دوربین خود را فشار می دهید، این تیغه ها باز می شوند و اجازه می دهند نور از طریق یک لنز وارد یک حسگر تصویر شود. وقتی دکمه را رها می کنید، این تیغه ها دوباره بسته می شوند تا نور دیگری وارد نشود.
La کرکره الکترونیکی عملکرد بسیار متفاوتی نسبت به همتای مکانیکی خود دارد زیرا از هیچ جزء فیزیکی برای کار استفاده نمی کند - در عوض بر سیگنال های الکترونیکی که توسط الگوریتم های کامپیوتری تولید می شوند متکی است. با استفاده از این نوع شاتر، دوربین‌ها می‌توانند زمان‌های نوردهی سریع‌تری نسبت به قبل داشته باشند – به شما این امکان را می‌دهد که صحنه‌هایی را با سطح جزئیات و وضوح بیشتری نسبت به قبل ثبت کنید!
علاوه بر کنترل زمان نوردهی، شاترها می توانند برای اهداف دیگری مانند ایجاد تاری حرکت یا موارد دیگر نیز استفاده شوند. جلوه های خلاقانه که هنگام عکس گرفتن با دوربین های فیلمبرداری سنتی غیرممکن است.
روزنه
La دیافراگم سوراخی در قسمتی از بدنه دوربین است که به لنز معروف است. دیافراگم میزان عبور نور را کنترل می کند و کاربر می تواند آن را برای ایجاد تصویری با کنتراست بالا یا کم تنظیم کند. اندازه دیافراگم قابل اندازه گیری است F متوقف می شود، با اعداد کوچکتر نشان دهنده دیافراگم بزرگتر (به معنی نور بیشتر). به طور کلی، یک لنز با کوچک f توقف شماره به عنوان "سریع"، زیرا می تواند اجازه دهد نور بیشتری سریعتر از لنزهایی با توقف F بالاتر عبور کند.
دیافراگم نیز تاثیر می گذارد عمق میدان - میزان وضوح و فوکوس یک تصویر در هر زمان چقدر است. دیافراگم بزرگ (F-stop کوچکتر) منجر به عمق میدان کم می شود در حالی که دیافراگم کوچک (F-stop بزرگتر) عمق بیشتری ایجاد می کند - به این معنی که تعداد بیشتری از کادر به طور همزمان در فوکوس قرار می گیرد. همچنین می‌توان از این کار در هنگام ایجاد ترکیب‌بندی‌های جالب استفاده کرد – برای مثال، با خارج کردن سوژه‌ها از پس‌زمینه خود، یا برعکس با داشتن عناصر پیش‌زمینه و پس‌زمینه واضح و در فوکوس، از پس‌زمینه متمایز شوند.
سنسور
مال دوربین حسگر تصویری منبع قدرت جذب نور دستگاه است. هر دوربین دیجیتال یا فیلمی یکی خواهد داشت. آنها در اندازه های مختلف، از سنسورهای بزرگ فول فریم که به اندازه یک قاب فیلم 35 میلی متری هستند سنسورهای کوچک به اندازه یک ناخن
وظیفه سنسور تبدیل نور ورودی به سیگنال های الکتریکی برای پردازش بیشتر است. در عمل، یک سنسور نور را می گیرد و یک ولتاژ آنالوگ تولید می کند که برای ذخیره سازی و پردازش آسان تر باید تقویت و به سیگنال دیجیتال تبدیل شود.
دو جزء اصلی یک سنسور آن هستند فتوسایت ها (یک مجرد پیکسل روی سنسور) و آن میکرولنزها (بررسی می کند که چه مقدار نور در هر فتوسیت متمرکز شده است). ترکیب این دو عنصر به هر یک از فتوسایت ها اجازه می دهد تا مقدار دقیقی از نور را قبل از ارسال برای پردازش بیشتر جذب کنند. این مقدار بسته به عواملی مانند سرعت شاتر، دیافراگم، ISO تنظیم و غیره
علاوه بر این، دوربین های دیجیتال مدرن اغلب دارای نوعی فناوری کاهش نویز که به حذف رگه ها و لکه های تصادفی از تصاویر دیجیتال قبل از ذخیره یا پردازش بیشتر کمک می کند. این فناوری با تجزیه و تحلیل داده‌های تصویر دریافتی و حذف هرگونه اطلاعات نامربوط که توسط حسگرهای دوربین گرفته شده است کار می‌کند. تصاویر واضح قابل مشاهده.
منظره یاب
یک منظره یاب یکی از اجزای اساسی هر دوربین است و وسیله ای است که برای قاب عکس قبل از گرفتن عکس استفاده می شود. این می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از ساده ترین نسخه اپتیکال با یک لنز بزرگنمایی ساده و یک پنجره گرفته تا یک الکترونیک پیچیده که روی صفحه LCD دوربین نمایش داده می شود.
عملکرد اساسی منظره یاب این است که به عکاسان کمک می کند تا عکس های خود را در فوکوس نگه دارند، به ویژه هنگامی که در شرایط کم نور یا با سرعت شاتر پایین کار می کنند. همچنین این امکان را به عکاسان می دهد تصویر خود را دقیق بنویسند قبل از تیراندازی، اطمینان حاصل کنند که آنچه را که می خواهند در عکس ثبت می کنند.
ابتدایی ترین نوع منظره یاب یک پنجره نوری یا لنز کوچک ارائه می دهد که به سادگی صحنه مورد نظر را از طریق لنز اصلی بدنه دوربین قاب می کند. این نوع منظره یاب در دوربین‌های نقطه‌ای و عکاسی و سایر دوربین‌های با لنز ثابت - و همچنین دوربین‌های حرفه‌ای بازتابی تک لنز (SLR) - یافت می‌شود و یک فرم اولیه از کادربندی را برای سوژه شما به سرعت و با دقت فراهم می‌کند.
فرم الکترونیکی، معروف به an منظره یاب الکترونیکی (EVF)، نسخه‌های نوری سنتی را با نسخه‌هایی جایگزین می‌کند که از نمایشگرهای کریستال مایع (LCD) برای نمایش الکترونیکی تصاویر از طریق سیستم چشمی آینه‌ای بدنه دوربین استفاده می‌کنند. منظره یاب های الکترونیکی می توانند مزایای قابل توجهی نسبت به همتایان سنتی خود داشته باشند مانند:
- وضوح افزایش یافته است
- تنظیمات دیوپتر قابل تنظیم
- تعبیه شده در کنترل های جبران نوردهی
- کمک های برجسته برای انواع خاصی از عکاسی مانند کارهای ماکرو
- قابلیت‌های فوکوس خودکار بهبود یافته برای دقت بهتر ردیابی اشیا
- قابلیت‌های تشخیص چهره – چیزی که فقط در دوربین‌های SLR دیجیتال سطح بالا موجود است
- به علاوه بسیاری از مزایای بیشتر که معمولاً با نسخه های نوری مرتبط نیستند.
دوربین چگونه کار می کند؟
یک دوربین دستگاهی است که برای گرفتن و ضبط تصاویر معمولاً به صورت دیجیتال استفاده می شود. اما دوربین چگونه کار می کند؟ در هسته خود، یک دوربین از نحوه انعکاس نور از اجسام بهره می برد. این انعکاس ها را از طریق فرآیند پیچیده ای از لنزها، فیلترها و یک حسگر دیجیتال به تصویر می گیرد.
در این مقاله به بررسی عملکرد داخلی یک دوربین و اینکه چگونه می‌تواند تصاویر زیبایی به نمایش بگذارد:
نور وارد عدسی می شود
نور از طریق یک لنز وارد دوربین می شود که یک تکه شیشه یا پلاستیک است که به طور خاص برای متمرکز کردن پرتوهای نور و موازی کردن آنها منحنی شده است. تصویری که توسط لنز بر روی فیلم پخش می شود به دو عامل بستگی دارد: فاصله کانونی و سایز دیافراگم. فاصله کانونی تعیین می کند که یک شی باید چقدر نزدیک یا دور باشد تا در فوکوس باشد، در حالی که سایز دیافراگم تعیین می کند چه مقدار نور در یک زمان از لنز عبور می کند.
اندازه سنسور دوربین نیز بر میزان نوری که می تواند جذب کند تأثیر می گذارد – سنسورهای بزرگتر می توانند نور بیشتری نسبت به سنسورهای کوچکتر جذب کنند. اگر می‌خواهید تصاویرتان عمق میدان کم داشته باشند، یک حسگر بزرگ نیز مهم است، زیرا این بدان معناست که فقط اشیاء در فوکوس واضح هستند در حالی که هر چیزی خارج از این ناحیه تار است، بنابراین بهتر می‌توانید روی سوژه خود تأکید کنید.
هنگامی که نور از طریق لنز وارد شد و روی حسگر تصویر یا فیلم متمرکز شد، این نور به اطلاعاتی در مورد رنگ، روشنایی و کنتراست تبدیل می‌شود. سپس می توان از این اطلاعات برای ایجاد تصویری متشکل از میلیون ها پیکسل استفاده کرد.عناصر تصویر) که با هم تصویری کلی از آنچه می بینیم را تشکیل می دهند.
نور از دیافراگم عبور می کند
نور از طریق عبور می کند دیافراگم، که سوراخ ایجاد شده در عدسی است. این اجازه می دهد تا نور به جایی که حسگر تصویر قرار دارد دسترسی پیدا کند و به آن برخورد کند. این دیافراگم دیافراگم به تنظیم میزان نور وارد شده کمک می کند. این اطمینان حاصل می کند که نور کافی وجود دارد تا بتوان آن را روی حسگر تصویر پردازش کرد و همچنین به عنوان راهی برای نشان دادن میزان تار یا فوکوس اجسام در یک عکس عمل می کند.
اکثر دوربین ها دارای یک صفحه برای تغییر این مقدار دیافراگم، کاهش یا افزایش آن بر اساس نوع نتیجه ای هستند که به دنبال آن هستید. بدیهی است که اگر می خواهید نور بیشتری وارد عکس شما شود، مقدار دیافراگم را در حین ایجاد باز کنید بوکه در هر چیزی که در محدوده تمرکز شما نیست نیاز به بستن بیشتر دیافراگم دارد.
نور می گذرد سپس از روی چیزی که به آن معروف است می گذرد فیلتر جلوگیری از تابش خیره کننده و روی سنسور تصویر هنگامی که نور به این قسمت از دوربین می رسد، به انرژی الکتریکی تغییر شکل می دهد و به عنوان اطلاعات دیجیتالی ثبت می شود که تصویر شما را ارائه می دهد تنظیمات دمای رنگ و ISO به طور دقیق بر اساس شرایط عکسبرداری شما همراه با سایر ویژگی های پیشرفته بسته به مدل دوربین شما.
نور روی سنسور متمرکز شده است
هنگامی که نور از لنز دوربین عبور می کند، از سوژه منعکس می شود و بر روی سنسور دوربین دیجیتال متمرکز می شود. این به عنوان "گرفتن" شناخته می شود. این حسگر متشکل از میلیون‌ها پیکسل حساس به نور (یا فتوسایت) است که از فتودیودهای سیلیکونی واقع در هر مکان پیکسل تشکیل شده است. هنگامی که نور کافی به پیکسل (یا فتوسیت) می افتد، باری ایجاد می شود که سپس به سیگنال الکتریکی تبدیل می شود که می تواند توسط رایانه پردازش شود. بسته به مدل، این سیگنال سپس به اطلاعات بصری یا صوتی برای مشاهده یا پخش تبدیل می شود.
هر فتوسیت در حسگر تصویر حاوی تقویت کننده مخصوص به خود است که میزان دامنه دینامیکی را از هر پیکسل افزایش می دهد و در نتیجه کیفیت کلی تصویر را بهبود می بخشد. برخی از دوربین ها همچنین از الگوریتم های کاهش نویز به عنوان بخشی از طراحی خود استفاده می کنند تا سیگنال های خطا را کاهش دهند و دقت ضبط داده ها را افزایش دهند.
تعداد پیکسل های یک حسگر تصویر نقش زیادی در تعیین کیفیت تصویر دارد. پیکسل های بیشتر معادل تصاویر با وضوح بالاتر است، در حالی که پیکسل های کمتر معمولاً منجر به تصاویر با وضوح کمتر با دانه و نویز بیشتر می شود. سنسورهای بزرگتر عموما بهتر هستند نسبت به نمونه‌های کوچک و محدوده دینامیکی بهبود یافته، عملکرد بهتر در نور کم، و عمق میدان کمتر برای افکت‌های حرفه‌ای کنترل فوکوس کم عمق در صورت تمایل ارائه می‌دهند.
شاتر باز و بسته می شود
La دیافراگم یک پرده کوچک و نازک است که باز و بسته می شود و اجازه می دهد نور در لحظه اعلام شده توسط دوربین ثبت شود. شاتر هم مدت و چه زمانی نور را به سنسور تصویر کنترل می کند. در دوربین های دیجیتال دو نوع شاتر فیزیکی و دیجیتال وجود دارد.
کرکره های فیزیکی: شاترهای فیزیکی معمولاً در کسری از ثانیه به صورت مکانیکی باز یا بسته می شوند و نوردهی را ایجاد می کنند که به همان اندازه طول می کشد. معمولا در آن یافت می شود DSLR دوربین ها و شبیه دو تیغه است که می توانند به صورت دستی یا الکترونیکی باز یا بسته شوند تا میزان نوری که به تراشه تصویربرداری دوربین می رسد کنترل شود.
کرکره دیجیتال: کرکره های دیجیتال متفاوت از کرکره های مکانیکی عمل می کنند، زیرا از موانع فیزیکی برای ورود نور استفاده نمی کنند. بر نحوه تشخیص الکترونیکی نور ورودی تأثیر می گذارد با خاموش شدن سریع پس از شناسایی آن برای مدت زمان محدود. این فرآیند یک نوردهی با a ایجاد می کند مدت زمان طولانی تر از آنچه که با استفاده از شاتر فیزیکی به تنهایی امکان پذیر است. شاترهای دیجیتال همچنین می توانند کیفیت تصویر را بهبود بخشند زیرا هیچ قسمت متحرکی ندارد که مستعد ایجاد لرزش باشد که در صورت استفاده طولانی مدت می تواند تصویر را تار کند.
تصویر پردازش و ذخیره می شود
پس از دریافت تصویر توسط بدنه دوربین، توسط دستگاه الکترونیکی روی برد پردازش می شود تا برای گرفتن و ذخیره سازی آماده شود. این ممکن است شامل عملیات های مختلفی مانند پاکسازی، کاهش نویز، تصحیح رنگ و تنظیم تنظیمات محدوده پویا. سپس تصویر در حافظه روی یا درون پردازنده فیلم دوربین ذخیره می شود.
بعد، بسته به نوع دوربین مورد استفاده (آنالوگ و یا دیجیتال)، عکس ها به عنوان یکی ذخیره می شوند نگاتیو فیلم یا فایل های دیجیتال. در دوربین های آنالوگ، عکس ها به صورت یک عکس رنگی نگاتیو روی رول فیلمی که درون بدنه دوربین قرار دارد، ثبت می شود. دوربین‌های دیجیتال عکس‌ها را به صورت فایل‌های دیجیتالی مانند JPEG یا RAW ذخیره می‌کنند که می‌توانند فوراً بدون پردازش به رایانه و سایر دستگاه‌ها منتقل شوند.
برخی از دوربین ها ویژگی های پیشرفته ای مانند تنظیم دستی حساسیت ISO (حساسیت به نور)، قابلیت فوکوس خودکار، کنترل دستی نوردهی و حتی نمایشگرهای نمایش زنده که به شما امکان می دهد فورا ترکیب عکس و تنظیمات نوردهی را قبل از فشار دادن دکمه شاتر بررسی کنید. بسیاری از دوربین های دیجیتال مدرن نیز از داخلی استفاده می کنند فناوری Wi-Fi بنابراین می توان تصاویر را به راحتی از طریق شبکه های اجتماعی به صورت آنلاین به اشتراک گذاشت.
نتیجه
در نتیجه، دوربین ها ابزاری فوق العاده برای ثبت خاطرات و داستان گویی هستند. فناوری پیچیده آنها به ما امکان می دهد تصاویری را بگیریم و نگه داریم که در غیر این صورت در زمان از دست می روند. چه یک عکاس حرفه ای باشید و چه فقط از دوربین خود به عنوان سرگرمی استفاده می کنید، درک نحوه عملکرد دوربین شما بخش مهمی از گرفتن عکس های شگفت انگیز است. وقت بگذارید تا با ویژگی ها و قابلیت های دوربین خود آشنا شوید تا مطمئن شوید که بیشترین بهره را از آن خواهید برد.
خلاصه ای از اجزای دوربین و نحوه کار آنها با هم
عکاسی قرن‌هاست که وجود داشته است، اما دوربین‌های مدرن به گونه‌ای عمل می‌کنند که تا پیشرفت‌های اخیر در فناوری امکان‌پذیر نبود. یکی از اجزای اصلی هر دوربین دیجیتال الف است لنزی که نور را از سوژه روی حسگر تصویر متمرکز می کند. حسگر تصویر اساساً آرایه ای از میلیون ها ریز است آشکارسازهای عکس (پیکسل) که نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند، به طوری که یک تصویر می تواند گرفته شود و به عنوان داده ذخیره شود. هنگامی که سیگنال ضبط می شود، می توان آن را توسط پردازنده دوربین پردازش کرد تا قبل از ذخیره شدن به عنوان یک فایل دیجیتال، رنگ ها و وضوح را افزایش دهد.
امروزه اکثر دوربین‌های مصرفی دارای اجزای دیگری هستند که کیفیت عکس‌های شما را افزایش داده و آنها را واقعی‌تر نشان می‌دهند. این شامل:
- مکانیسم های فوکوس خودکار
- کرکره های الکترونیکی
- نورسنجی
- سنسورهای تعادل رنگ سفید
- واحدهای فلش
- بهبود حساسیت به نور کم
- سیستم های تثبیت کننده تصویر
- نمایشگرها برای پیش نمایش عکس های شما
همه این اجزای ضروری با هم کار می کنند تا وقتی دکمه شاتر را فشار می دهید، تصاویر با کیفیتی را مطابق با تنظیمات و ترجیحات شما ایجاد کنند.
مزایای استفاده از دوربین
هنگام استفاده از دوربین، مزایای بی شماری از جمله ثبت لحظات به یاد ماندنی، ثبت تصاویر متحرک برای گفتن یک داستان، ایجاد آثار هنری و موارد دیگر وجود دارد. گرفتن عکس با دوربین دیجیتال می تواند خاطرات را به گونه ای حفظ کند که دوربین های فیلمبرداری سنتی نمی توانند. تصاویر متحرک مانند ویدئوها همچنین می‌توانند داستان‌ها، رویدادها یا موقعیت‌ها را به گونه‌ای ثبت کنند که عکس‌های ثابت ممکن است قادر به ثبت آن نباشند. این می تواند برای داستان سرایی یا برای بیان هنری و خلاقیت.
ویدئوها همچنین به سازندگان اجازه می‌دهند تا با زوایای مختلف و عکس‌ها آزمایش کنند تا به قطعه عمق و علاقه بصری بیشتری ببخشند. علاوه بر این، دوربین‌ها آزادی بیان خلاقانه را با استفاده از لنزها و ویژگی‌هایی مانند تنظیمات نوردهی و کنترل تعادل رنگ سفید. عکاسان پیشرفته تر گزینه های بیشتری از نظر کنترل تصاویر خود دارند مانند کنترل دیافراگم یا تنظیمات تایم لپس که آنها را قادر می سازد جزئیات منحصر به فردی را که به صورت دستی انجام نمی شود، ثبت کنند.
در نهایت، دوربین ها از طریق ترکیب بندی و تکنیک عکاسی از سوژه ها، چه پرتره باشند، چه منظره یا هر چیز دیگری که فرد انتخاب می کند، خروجی برای بیان هنرمند فراهم می کند. همه این مزایا در کنار هم قرار می گیرند و هنری را ایجاد می کنند که قادر به برانگیختن احساسات و عاطفه است خاطرات جاودانه با دوربین های دیجیتال
سلام، من کیم هستم، یک مادر و از علاقه مندان به استاپ موشن با سابقه ای در ساخت رسانه و توسعه وب. من اشتیاق زیادی به طراحی و انیمیشن دارم و اکنون با سر به دنیای استاپ موشن شیرجه می زنم. با وبلاگم، آموخته هایم را با شما دوستان به اشتراک می گذارم.
