عمق میدان: در دوربین ها چیست؟
عمق میدان (DOF) یک تکنیک عکاسی است که می تواند به شما کمک کند تا تصاویری با جلوه های بصری دیدنی تولید کنید. هدف اصلی آن حفظ نقطه کانونی در فوکوس واضح در حالی که عناصر پس زمینه نرم تر و محوتر به نظر می رسند.
درک این موضوع که آیا به دنبال گرفتن عکس هایی با ظاهر حرفه ای هستید، مفهوم مهمی است.
در این مقاله به بررسی چه چیزی خواهیم پرداخت DOF است، چگونه کار می کند، و چرا مهم است.
در این پست به موارد زیر می پردازیم:
عمق میدان چیست؟
عمق میدان، یا DOF، به محدوده وضوح قابل قبول در یک تصویر اشاره دارد. این می تواند برای تعیین میزان فوکوس یک صحنه در هر زمان مورد استفاده قرار گیرد و به عکاسان اجازه می دهد ترکیب بندی های جالب و موثری ایجاد کنند. به طور کلی، این ناحیه ای است که در آن اشیاء به طور قابل قبولی تیز به نظر می رسند، با افزایش فاصله از نقطه فوکوس، همه چیز خارج از این ناحیه تارتر به نظر می رسد.
به عنوان یک اصطلاح فنی، عمق میدان فاصله بین نقاط نزدیک و دور را توصیف می کند که در آن هر بخشی از یک تصویر هنوز می تواند به طور قابل قبولی واضح به نظر برسد. به عنوان مثال جسمی را در 10 فوت دورتر از شما در نظر بگیرید: اگر عمق میدان شما 10 فوت بود، همه چیز در 10 فوت فوکوس می‌شد. اگر عمق میدان شما 5 فوت بود، فقط هر چیزی بین 5 تا 10 فوت متمرکز بود. و اگر عمق میدان شما 1 فوت بود، هر چیزی در این 1 فوت به طور قابل قبولی واضح باقی می ماند در حالی که همه چیز تار یا خارج از فوکوس خواهد بود.
عوامل متعددی بر عمق میدان تأثیر می گذارند از جمله:
- سایز دیافراگم (همچنین به عنوان f-stop نیز شناخته می شود)
- فاصله کانونی (فاصله کانونی معمولاً با DOF رابطه معکوس دارد)
- فاصله تا موضوع (هرچه به چیزی نزدیکتر شوید DOF شما کم عمق تر می شود).
مهم است که با چگونگی تأثیر هر یک از عوامل بر DOF آشنا شوید تا بتوانید هنگام ثبت تصاویر از آنها به طور مؤثر استفاده کنید.
عمق میدان چگونه کار می کند؟
عمق میدان (DOF) تکنیکی است که در عکاسی برای کنترل محدوده فوکوس استفاده می‌شود، یا اینکه کدام قسمت‌های تصویر در فوکوس ظاهر می‌شوند و کدام‌ها نیستند. با استفاده از دیافراگم دوربین برای تعیین میزان نوری که از لنز و روی حسگر تصویر مجاز می‌شود، کار می‌کند.
مهمترین پارامتر موثر بر عمق میدان است فاصله کانونی. با افزایش این میزان، DOF برای هر دیافراگم معین کاهش می‌یابد - فاصله کانونی بیشتر باعث می‌شود حتی دیافراگم‌های کوچک عمق میدان کمتری نسبت به فاصله‌های کانونی کوتاه ایجاد کنند. این اثر با افزایش قدرت بزرگنمایی بیشتر می شود.
عمق میدان نیز می تواند تحت تأثیر عوامل دیگری قرار گیرد، از جمله:
شروع کار با استوری‌بردهای استاپ موشن خودتان
در خبرنامه ما مشترک شوید و دانلود رایگان خود را با سه استوری بورد دریافت کنید. با زنده کردن داستان های خود شروع کنید!
ما فقط از آدرس ایمیل شما برای خبرنامه خود استفاده می کنیم و به شما احترام می گذاریم خلوت
- فاصله بین سوژه و پس زمینه
- فاصله بین سوژه و لنز
- نوع لنز
- استفاده از فلاش خارجی
هر کدام در هر تنظیم دیافراگم بر روی چه مقدار دامنه در فوکوس شارپ قرار می گیرد تأثیر دارد.
برای ارائه یک عکس شارپ، در نظر گرفتن این عناصر هنگام تصمیم گیری در مورد ترکیب بندی و تنظیم تنظیمات دوربین - اما در نهایت این به شما بستگی دارد که آیا می خواهید اشیاء نزدیک به هم یا دور از هم با سطوح مختلف وضوح در یک فریم رندر شوند!
انواع عمق میدان
عمق میدان (DOF) به فاصله بین نزدیکترین و دورترین نقطه در یک تصویر که به نظر می رسد در فوکوس هستند اشاره دارد. این یک عامل بسیار مهم است که همه عکاسان باید هنگام عکاسی آن را درک کنند، زیرا به ایجاد یک تصویر حرفه ای تر کمک می کند.
دو نوع اصلی عمق میدان وجود دارد: کم عمق و عمیق. در این مقاله، تفاوت‌های بین این دو را بررسی می‌کنیم و در مورد اینکه چه زمانی ممکن است از یکی بر دیگری استفاده کنید، بحث خواهیم کرد.
عمق میدان کم
عمق میدان کم، همچنین به عنوان شناخته می شودتمرکز انتخابی' یا عمق میدان کوتاه، افکتی است که زمانی رخ می دهد که عکاس بخواهد پس زمینه خارج از فوکوس و سوژه در فوکوس شارپ باشد. این امر با تنظیم دیافراگم یا دهانه لنز روی بازترین حالت آن به دست می آید (پایین ترین f-stop) که منجر به یک اثر تاری می شود. عمق میدان کم نیز به این امر کمک می کند یک سوژه را از محیط اطراف جدا کنید و توجه را به آن جلب کند.
عمق میدان کم را می توان در هر شرایطی استفاده کرد - زمین های باز یا خیابان های شهری تنگ. این نوع عکاسی به ویژه برای پرتره مفید است، زیرا حس دراماتیک و جذابی را در اطراف سوژه ایجاد می کند. می توان از آن برای عکاسی از مناظر، معماری و محصول نیز استفاده کرد.
هنگام ایجاد عکس هایی با عمق میدان کم، مواردی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:
- فاصله از موضوع شما
- زاویه نسبت به موضوع شما
- فاصله کانونی لنز
- تنظیم دیافراگم
- روشنایی همه اینها بر میزان جزئیات ثبت شده در تصویر تأثیر می گذارد.
برای دریافت سوژه های واضح با پس زمینه تار نیاز به آزمایش با تکنیک های مختلف مانند استفاده از زاویه باز است لنز برای مناطق بزرگتر یا لنزهای طولانی تر برای فضاهای تنگ تر. علاوه بر این تمرکز در فاصله های متفاوت از سوژه شما نتایج کمی متفاوت خواهد بود، بنابراین تمرکز نقاط بین یک متر و بی نهایت را تمرین کنید تا به نتایج دلخواه برسید.
عمق میدان
عمق میدان زمانی رخ می دهد که همه چیز در کادر در فوکوس است از پیش زمینه تا پس زمینه این اثر معمولاً با استفاده از a به دست می آید دیافراگم کوچک یا f-stop، خود را در دوربین برای محدود کردن ناحیه ای که در کانون توجه نیست. در حالی که استفاده از دیافراگم کوچکتر نور در دسترس شما را محدود می‌کند، می‌تواند برای عکس‌های منظره یا عکاسی مستند در جایی که می‌خواهید کادر بیشتری در فوکوس داشته باشید، ضروری باشد.
زمانی که جسمی دارید که نزدیکتر یا دورتر می‌شود و شما همچنان می‌خواهید، خوب کار می‌کند هر عنصر از عکس شما در فوکوس است حتی زمانی که در فضا سفر می کنند. می توان از عمق میدان عمیق استفاده کرد منجمد کردن یک عمل مانند کسی که می دود یا پرنده ای که پرواز می کند در حالی که همه چیز را به درستی در فوکوس نگه می دارد. بسته به عوامل محیطی، دستیابی به عمق میدان عمیق ممکن است نیاز به بستن عدسی داشته باشد. f/16 و احتمالاً f/22 - بنابراین دانستن تنظیمات دوربین و استفاده عاقلانه از آنها مفید است!
عوامل موثر بر عمق میدان
عمق میدان مفهومی مربوط به ثبت تصاویر با دوربین است و تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. این عوامل شامل نوع لنز مورد استفاده، f-stop لنز، فاصله کانونی و فاصله سوژه از سنسور دوربین است. همه این عناصر در تعیین عمق میدان در یک تصویر نقش دارند و درک آنها برای ایجاد عکس های جذاب ضروری است.
بیایید به هر یک از آنها با جزئیات بیشتری نگاه کنیم:
- نوع لنزی که استفاده می کنید
- F-stop لنز
- فاصله کانونی
- فاصله سوژه از سنسور دوربین
روزنه
اندازه دیافراگم انتخابی شما بیشترین تاثیر را روی شما خواهد داشت عمق میدان. دیافراگم معیاری است که نشان می دهد لنز چقدر باز است و این چیزی است که نور را وارد دوربین می کند. دیافراگم بزرگ، عمق میدان کمتری را فراهم می‌کند، بنابراین فقط سوژه شما در فوکوس است، در حالی که دیافراگم کوچکتر، میدان عمیق‌تری ایجاد می‌کند تا بتوانید عناصر فوکوس بیشتری از صحنه خود را ثبت کنید. با تنظیم اندازه دیافراگم خود - که به آن نیز گفته می شود f-stop - می توانید تغییر دهید که کدام عناصر در فوکوس واضح باقی می مانند و کدام یک از فوکوس خارج می شوند. بزرگتر f-stop اعداد نشان دهنده دیافراگم های کوچکتر در حالی که کوچکتر هستند f-stop اعداد نشان دهنده دیافراگم بزرگتر هستند.
علاوه بر این، برخی از لنزها برای ارائه عمق میدان های مختلف در فواصل کانونی مختلف طراحی شده اند لنزهای پرتره با فواصل کانونی بیشتر عمق میدان کمتری نسبت به لنزهای واید می دهد. این بدان معناست که هنگام استفاده از لنزهای پرتره، ممکن است بتوانید چندین شی را در فوکوس نگه دارید، حتی با دیافراگم بازتر یا به عمق کمتر با لنزهای مناظر مشابه در هنگام استفاده از دهانه‌های دیافراگم کوچک یا متوسط برسید. با استفاده از لنزهای تغییر شیب با اضافه کردن ویژگی های اضافی ایده آل برای کنترل تنظیمات پرسپکتیو عمیق، این مفهوم حتی مهم تر می شود.
فاصله کانونی
فاصله کانونی یکی از عوامل کلیدی است که بر عمق میدان در عکاسی تأثیر می گذارد. فاصله کانونی زاویه دید یا محدوده زوم یک لنز است که معمولاً بر حسب میلی متر بیان می شود. لنزهای 50 میلی‌متری به عنوان یک لنز استاندارد در نظر گرفته می‌شوند و لنزهای واید دارای فاصله کانونی کمتر از 35 میلی‌متر هستند. لنز تله فوتو دارای فاصله کانونی بیشتر از 85 میلی متر است.
هر چه فاصله کانونی بیشتر باشد، زاویه دید باریکتر خواهد بود – و عمق میدان کمتر خواهد بود. این افکت می تواند هنگام تلاش برای جدایی از پس زمینه برای عکس های تک سوژه مفید باشد - به عنوان مثال پرتره ها. برعکس، لنزهای زاویه باز تمایل به عمق میدان بسیار عمیق‌تری دارند، زیرا شما بیشتر در عکس خود جای می‌گیرید و بنابراین به منطقه بیشتری برای فوکوس نیاز دارید.
هر چه فاصله کانونی شما کمتر باشد، سرعت شاتر شما باید کندتر باشد اگر سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع نباشد که هر حرکتی را که در صحنه شما اتفاق می افتد ثابت کند، می تواند مشکلاتی با لرزش دوربین و مشکلات تاری در شرایط کم نور ایجاد کند. وزش باد درختان یا بچه هایی که به اطراف می دوند.
فاصله موضوع
فاصله موضوعی است مهمترین عامل وقتی نوبت به کنترل می رسد عمق میدان در تصاویر شما هنگامی که دوربین را از سوژه خود نزدیک یا دورتر می کنید، حتی یک حرکت جزئی نیز می تواند بر وضوح کلی تصویر تأثیر بگذارد.
به طور کلی، اگر دوربین خود را حرکت دهید به یک موضوع نزدیک تر است، خواهد شد افزایش عمق میدان و تصویر خود را واضح و واضح نشان دهید. متقابلا، دوربین خود را از سوژه دورتر کنید اراده کاهش عمق میدان و عناصر جلو و پشت آن عنصر اولیه را خارج از فوکوس نمایان کنید.
استفاده خلاقانه از عمق میدان
عمق میدان (DOF) یک ابزار خلاقانه در عکاسی است که می تواند به شما در کنترل محدوده وضوح تصویر کمک کند. این یکی از بهترین راه ها برای جلب توجه به عناصر خاصی از ترکیب شما است.
در این بخش، نحوه استفاده از آن را بررسی خواهیم کرد DOF برای گرفتن عکس های جالب تر، از پرتره تا مناظر.
ایجاد پس زمینه تار
عمق میدان یک تکنیک عکاسی است که به تمرکز بر سوژه اصلی شما کمک می‌کند و در عین حال پس‌زمینه را محو می‌کند و تصاویر زیبایی پر از زندگی و حرکت ایجاد می‌کند. این روش با استفاده از دیافراگم دوربین برای کنترل میزان نور وارد شده به سنسور، به نوبه خود کنترل وسیع یا باریک محدوده فوکوس در تصویر، به پشتیبانی خود دست یافت.
با استفاده از این تنظیمات، می توانید یک پس زمینه نرم با بوکه زیبا ایجاد کنید که به خوبی سوژه های اصلی شما را تحسین کند. زمانی که عکس هایی با پس زمینه تار می گیرید، معمولاً حرفه ای ها دوربین های خود را برای استفاده تنظیم می کنند حالت اولویت دیافراگم با دیافراگم باز مانند f/1.4 یا f/2.8. با این تنظیم، همه چیز در پشت و جلوی سوژه اصلی شما خارج از صفحه عمق میدان است و وقتی در یک تصویر به تصویر کشیده می‌شود، خارج از فوکوس یا تار خواهد بود.
داشتن تنظیمات مناسب برای عمق میدان همچنین می‌تواند عناصر خلاقانه‌ای مانند شعله‌های لنز و سایر جلوه‌های هنری را اضافه کند که می‌تواند قطعات هنری عکاسی خیره‌کننده‌ای را ایجاد کند.
با تنظیم لنزهای دوربین خود برای ایجاد عمق میدان های کم هنگام عکاسی، اکنون می توانید عناصر عکس خود را جدا کنید و در عین حال به بینندگان اجازه دهید بدانند که بیشتر از همه به چه چیزی می خواهید توجه کنند - موضوعی که در دست است! از آنجایی که عکاسان به تسلط بر هنر خود و استفاده بیشتر از این تنظیمات در طول زمان ادامه می‌دهند، مطمئناً راه‌های جدیدی برای محو کردن پس‌زمینه و همچنین ایجاد خلاقیت در هر عکس پیدا خواهند کرد!
جداسازی سوژه
عمق میدان فاصله بین نزدیکترین و دورترین اجسام است که در یک عکس با فوکوس قابل قبولی واضح ظاهر می شوند. وقتی خلاقانه از عمق میدان استفاده می کنید، می توانید یک سوژه را از محیط اطراف جدا کنید. دو جزء اصلی دیافراگم و فاصله کانونی هستند.
فاصله کانونی بیشتر باعث ایجاد عمق میدان کم می شود و فضای زیادی برای جداسازی سوژه از محیط اطرافش ایجاد نمی کند. از سوی دیگر، یک لنز با زاویه دید عریض، عمق میدان بیشتری دارد که به فضای زیادی اجازه می‌دهد سوژه را از پس‌زمینه‌اش و دیگر اشیاء مداخله‌گر در فوکوس جدا کند.
تنظیم دیافراگم بزرگ (به طور کلی f/1.8 یا f/2) به دستیابی به این افکت کمک می کند که سوژه شما را از پس زمینه اش جدا می کند و آن را بسیار واضح تر از هر چیز دیگری در پشت آن می کند - تاکید بیشتری بر روی سوژه خود و در عین حال توجه کمتر به همه چیزهایی که در اطراف آن می گذرد. یک لنز میان رده با فوکوس دستی (f/2.8 ایده آل است) اگر در ترکیب با منبع نور مصنوعی مانند فلاش یا بازتابنده‌های هدفمند استفاده شود که به تمایز نقاط برجسته اطراف جسم مورد عکس‌برداری کمک می‌کند و کنترل بیشتری بر وضعیت نور می‌دهد، این جلوه را بیشتر برجسته می‌کند.
این شکل از عکاسی با محو کردن یا پوشاندن عناصری که تمرکز اصلی را از بین می‌برند، به عکاسان اجازه می‌دهد تا بر روی تصاویر خود کنترل داشته باشند - اغلب منجر به سناریوهای تخیلی با سوژه‌های بسیار برجسته می‌شود که به طور موثر و بدون برش مستقیم جدا شده‌اند!
استفاده از عمق میدان برای گفتن یک داستان
با استفاده از عمق میدان کم داستان گفتن یک ابزار بصری فوق العاده قدرتمند است که به بینندگان اجازه می دهد بر روی بخش های خاصی از یک تصویر تمرکز کنند. با استفاده از این تکنیک، عکاسان می توانند توجه را به عناصر خاصی در عکس جلب کنند و عکس های جالب و خلاقانه ای خلق کنند که بینندگان را مجذوب خود کند.
به عنوان مثال، یک عکاس ممکن است استفاده از عمق میدان کم را برای یک عکس پرتره انتخاب کند تا پس‌زمینه را محو کند و چهره شخص را در حالت باقی بماند. فوکوس تیز. این تکنیک به بیننده اجازه می‌دهد تا فوراً به سمت بیان شخص کشیده شود، که تأثیر احساسات منتقل شده در عکس را افزایش می‌دهد. این می تواند به ویژه هنگام عکاسی از افراد در حال عمل یا کسانی که با چیزی (یک کار یا فعالیت) درگیر هستند، موثر باشد.
مثال دیگر می تواند استفاده از عمق میدان کم هنگام عکاسی از مناظر یا مناظر شهری باشد. با محو کردن عناصر در پس‌زمینه، عکاسان می‌توانند بر جزئیاتی که در محدوده فوکوس آنها هستند تأکید کنند و با هدایت چشم بینندگان در داخل کادر به ایجاد ترکیب‌بندی‌های پویاتر کمک کنند. عکاسان همچنین ممکن است زمانی که عناصر منحرف کننده در پشت سوژه اصلی آنها وجود دارد از این تکنیک استفاده کنند. اگر سوژه با هر چیز دیگری در فوکوس شارپ عکس گرفته شده باشد، تار کردن آنها باعث می‌شود که به طور موثرتری برجسته شود.
هر چند با استفاده از دیافراگم عمیق (دیافراگم بزرگ) برای عکاسان منظره به دلیل توانایی آن برای شفاف و قابل مشاهده بودن همه موارد و پس زمینه های پیش زمینه در حالی که با نوردهی های طولانی همراه است، رایج تر است، داشتن اطلاعاتی در مورد زمان و مکان ممکن است مفید باشد، مهم نیست که چه نوع عکاسی را انجام می دهید. می تواند یک روز به عنوان یک ابزار اضافی که به خلاقیت شما کمک می کند بسیار مفید باشد!
نتیجه
از طریق درک عمق میدان، می توانید نتایج را کنترل کنید و از فرصت های خلاقانه ای که ارائه می دهد استفاده کنید. عمق میدان بر نحوه متمایز شدن سوژه اصلی از محیط اطراف خود تأثیر می گذارد، بنابراین به شما امکان می دهد تصمیم بگیرید چه لنزهایی را می خواهید و چگونه با آنها کار کنید. آگاه بودن عمق میدان همچنین به شما کمک می کند تنظیمات و محیط عکاسی خود را تنظیم کنید تا بتوانید تصاویری را که برای ایجاد یک قطعه عکاسی تاثیرگذارتر باید داشته باشید، ثبت کنید.
سلام، من کیم هستم، یک مادر و از علاقه مندان به استاپ موشن با سابقه ای در ساخت رسانه و توسعه وب. من اشتیاق زیادی به طراحی و انیمیشن دارم و اکنون با سر به دنیای استاپ موشن شیرجه می زنم. با وبلاگم، آموخته هایم را با شما دوستان به اشتراک می گذارم.
