Pengaturcaraan modular: Apakah Itu & Apakah Kelebihan Modul Perisian

oleh kim Dikemaskini: Julai 6, 2022

Pengaturcaraan modular ialah teknik menyusun kod ke dalam kepingan serba lengkap yang berasingan dengan antara muka yang jelas.

Ia membolehkan pembangun membina aplikasi dengan cepat yang boleh dipercayai dan mudah diselenggara. Pengaturcaraan modular juga mengurangkan kerumitan keseluruhan kod, menjadikannya lebih mudah untuk nyahpepijat dan mengubah suai.

Dalam artikel ini, kita akan membincangkan konsep pengaturcaraan modular dan kelebihan menggunakan modul perisian.

Definisi Pengaturcaraan Modular

Pengaturcaraan modular ialah pendekatan pembangunan perisian yang memfokuskan pada pengasingan kod kepada komponen serba lengkap dan boleh ditukar yang dikenali sebagai modul atau perpustakaan. Setiap modul mengandungi jumlah minimum kod yang diperlukan untuk menyelesaikan tugas tertentu, membenarkan penggunaan semula kod dalam aplikasi, serta merentas aplikasi. Dengan membahagikan tugas kepada modul yang digandingkan secara longgar, bahagian individu boleh dibangunkan secara bebas tanpa menjejaskan bahagian lain sistem. Ini menjadikan pengaturcaraan modular popular untuk aplikasi kompleks di mana perubahan perlu berlaku dengan cepat dari semasa ke semasa atau jika kerjasama oleh berbilang pembangun diperlukan.

Kelebihan pengaturcaraan modular adalah banyak, menjadikannya pilihan yang menarik untuk banyak pasukan pembangunan. Untuk satu, ia sering menjadikan kod lebih mudah untuk dibaca dan diselenggara kerana semua fungsi yang berkaitan disusun bersama di satu tempat. Modul juga menyelesaikan cabaran pembangunan biasa seperti versi dan pengedaran kerana setiap modul mempunyai nombor versi sendiri yang kemudiannya boleh dijejaki untuk kemas kini. Modul direka bentuk dengan mengambil kira fleksibiliti — jadi apabila penambahbaikan dibuat atau ciri ditambah, hanya modul yang terjejas perlu ditukar dan bukannya menulis semula petak besar kod dari awal. Akhir sekali, menggunakan modul mempercepatkan garis masa projek kerana penyelesaian sedia ada selalunya boleh digunakan sebaliknya mencipta segala-galanya dari awal.

Kelebihan Pengaturcaraan Modular

Pengaturcaraan modular ialah teknik pembangunan perisian yang melibatkan pengasingan kod kepada modul berasingan dan autonomi. Modul terdiri daripada individu, fungsi kecil yang boleh digunakan, digunakan semula, diubah suai atau dialih keluar dengan mudah. Faedah, atau kelebihan pendekatan ini terdiri daripada kebolehbacaan kod yang dipertingkatkan kepada tahap kebolehskalaan, kebolehujian dan kebolehlaksanaan yang lebih tinggi.

Dengan mengasingkan fungsi ke dalam modul yang berbeza, pengaturcaraan modular memudahkan proses penyahpepijatan kerana setiap unit berasingan bertindak secara berasingan daripada yang lain. Ini membolehkan pembangun mengenal pasti kemungkinan ralat dengan lebih cepat dan lebih mudah kerana ia difokuskan dalam satu kawasan. Modul juga menggalakkan kerjasama pasukan dengan memberikan aspek projek yang berbeza kepada ahli yang berbeza; ini memastikan aliran kerja yang cekap dan kadar penghantaran yang lebih pantas.

Satu lagi kelebihan pengaturcaraan modular terletak pada keupayaannya untuk digunakan semula; komponen boleh digunakan semula dalam projek lain dalam usaha untuk mengurangkan masa dan usaha pengekodan untuk berbilang projek yang memerlukan jenis kefungsian yang serupa. Ini memerlukan kurang penyelenggaraan kerana sudah ada kod teruji sedia ada yang boleh digunakan di tempat lain – mengedit modul sedia ada dan bukannya menulis yang sama sekali baharu dari awal selalunya memerlukan usaha yang lebih sedikit daripada pembangun.

Selain itu, dengan pengaturcaraan modular datang kebolehskalaan; menambah ciri baharu atau mengalih keluar ciri lama tidak lagi memerlukan penulisan semula yang meluas – cuma edit atau gantikan apa yang perlu diperbaiki dalam modulnya sendiri kemudian pautkannya dengan modul sedia ada yang lain sekali lagi sebaliknya melaburkan lebih banyak masa untuk menulis semula semuanya sekali lagi. Di samping itu, menggunakan modul menggalakkan kebolehujian - pembangun boleh membina setiap unit secara bebas tanpa perlu risau tentang cara ia akan mempengaruhi bahagian lain semasa fasa ujian atau lelaran
Secara keseluruhan, pengamal yang menggunakan paradigma ini mendapat manfaat daripada masa pembangunan yang lebih singkat sambil memastikan program kecekapan, kebolehpercayaan dan kebolehlanjutan melalui rumpun (modul) yang jelas atau unit individu yang disatukan untuk mencipta program/aplikasi secara keseluruhannya

Faedah Pengaturcaraan Modular

Pengaturcaraan modular ialah sejenis pengaturcaraan yang memfokuskan pada memecahkan masalah yang besar dan kompleks kepada komponen yang lebih kecil dan lebih mudah diurus. Ia membolehkan pengaturcara membahagikan kod mereka kepada modul kecil dan bebas yang boleh ditukar, diganti dan digunakan semula tanpa perlu menulis semula keseluruhan program. Terdapat beberapa kelebihan untuk pengaturcaraan modular, termasuk skalabiliti yang lebih baik dan penyelenggaraan yang lebih mudah. Mari kita terokai kelebihan ini dengan lebih lanjut.

Penyelenggaraan yang lebih mudah

Mengekalkan sekeping perisian yang dibina menggunakan pengaturcaraan modular adalah lebih mudah berbanding dengan mengekalkan kod bukan modular. Apabila sekeping kod ditulis dalam cara modular, setiap unit bertanggungjawab untuk melaksanakan satu kerja tertentu, menjadikannya lebih mudah untuk menyelesaikan masalah dan nyahpepijat. Ini boleh mengurangkan bilangan kes ujian yang perlu dijalankan, yang boleh membantu menjimatkan masa dan wang apabila berurusan dengan pembetulan dan penambahbaikan perisian.

Di samping itu, penggunaan modul menjadikannya lebih mudah untuk menggunakan semula fungsi yang dicipta di dalamnya, kerana ia selalunya boleh digunakan dalam berbilang aplikasi atau senario dan bukannya perlu diduplikasi setiap kali ia diperlukan. Ini bermakna kurang kerja pengekodan perlu dilakukan kerana keseluruhan fungsi boleh disalin ke dalam kepingan kod lain apabila perlu.

Pengaturcaraan modular juga sangat sesuai untuk projek pengekodan kumpulan kerana ahli yang berbeza boleh dengan mudah mengambil modul yang berbeza dan mengerjakannya secara individu sebelum akhirnya digabungkan bersama ke dalam produk akhir oleh ahli atau fungsi lain. Ini membolehkan aplikasi perisian atau tapak web yang kompleks dibina dengan cepat tanpa memerlukan mana-mana pengaturcara tunggal yang mempunyai pengetahuan ensiklopedia tentang setiap aspek kod yang terlibat dalam projek.

Kebolehbacaan yang dipertingkatkan

Dengan merangkum data, pengaturcaraan modular meningkatkan kebolehbacaan kod sumber. Ini kerana sebarang maklumat dan kod yang tidak diperlukan diletakkan dalam modul yang boleh dirujuk dan bukannya disertakan secara berlebihan. Apabila data atau cebisan kod tertentu banyak digunakan sepanjang projek pembangunan, pengaturcaraan modular menggalakkan pembangun untuk memecahkannya kepada fungsi yang menjadikannya lebih mudah difahami dan lebih cepat untuk diedit apabila perlu.

Pengaturcaraan modular meningkatkan kebolehbacaan dengan cara lain juga. Menyimpan kod secara berbeza boleh membenarkan label dan penerangan yang lebih khusus apabila merujuk bahagian asas kod projek. Dengan memecahkan projek kepada modul boleh guna semula yang dilabelkan dengan penerangan, seseorang boleh mencari bahagian tertentu dengan cepat tanpa perlu membaca berbilang baris atau keseluruhan fail arahan pengekodan abstrak. Sebagai contoh, jika anda mempunyai modul untuk pengendalian data, anda mungkin menamakannya "Pengendalian data" supaya anda tahu perkara yang akan dirujuk sebelum memasukkannya dalam ruang kerja pengekodan anda. Kejelasan sedemikian membantu pembangun lain memahami dengan cepat cara program berfungsi apabila membaca dan menavigasi melalui kod sumber yang meningkatkan kebolehgunaan perisian sepanjang hayatnya.

Peningkatan Kebolehgunaan Semula

Salah satu faedah utama pengaturcaraan modular ialah peningkatan kebolehgunaan semula. Pengaturcaraan modular membolehkan anda mengekstrak fungsi asas program dan menggunakannya dalam berbilang program lain. Ini memberikan lebih fleksibiliti apabila membina penyelesaian perisian baharu kerana anda boleh mencipta program dengan cepat dan kos efektif.

Modul adalah unit serba lengkap, bermakna sebarang perubahan pada satu tidak akan menjejaskan modul lain, selagi ia telah direka bentuk dengan betul. Ini menggalakkan kerjasama pembangun, kerana pasukan yang berbeza boleh bekerja pada modul yang berbeza secara serentak tanpa mengganggu kerja masing-masing. Ia juga mengurangkan kemungkinan pepijat diperkenalkan ke dalam sistem dengan membolehkan pembangun menumpukan pada komponen individu tanpa perlu risau tentang isu yang tidak diingini yang menjalar ke dalam pangkalan kod mereka.

Kebolehgunaan semula kod yang disediakan oleh pengaturcaraan modular juga membolehkan rangka masa pembangunan yang lebih konsisten dan hasil projek yang boleh diramal, memandangkan pembangun boleh mengambil daripada pangkalan kod sedia ada untuk mencipta perisian baharu. Dengan meningkatkan kecekapan melalui kebolehgunaan semula, pasukan pembangunan boleh meningkatkan produktiviti keseluruhan mereka dan menjimatkan masa berharga untuk tugas atau projek lain.

Kualiti Kod yang dipertingkatkan

Pengaturcaraan modular mempunyai beberapa faedah utama, tetapi yang paling menonjol ialah kualiti kod yang dipertingkatkan. Dengan menggunakan modul, kod boleh ditulis dengan cara yang lebih teratur dan tersusun, menjadikan kod lebih mudah difahami dan dibaca. Khususnya, apabila digabungkan dengan ulasan kod yang betul, pengaturcaraan modular menjadikannya lebih mudah untuk mengemas kini dan menyahpepijat program sedia ada kerana ia didokumenkan dengan lebih baik. Penggunaan modul juga menghapuskan pengekodan berlebihan yang boleh membantu menghalang pepijat daripada berlaku kerana hanya akan ada satu versi fungsi tertentu yang digunakan sepanjang program. Menulis fungsi yang lebih kecil dengan tanggungjawab individu yang jelas juga mengurangkan jumlah ralat yang dimasukkan ke dalam atur cara apabila atur cara besar disusun semula disebabkan perubahan dalam keperluan atau pepijat yang ditemui semasa ujian. Secara keseluruhan, penambahbaikan kod ini membolehkan kebolehselenggaraan jangka panjang dan penjimatan kos untuk projek serta hasil yang lebih berkualiti untuk pengguna akhir.

Kerumitan Berkurang

Menggunakan pengaturcaraan modular boleh mengurangkan kerumitan pembangunan perisian dengan memecahkannya kepada komponen yang berasingan. Setiap komponen menjadi modul dalam program, mewakili set arahan serba lengkap yang boleh diuji dan dinilai dengan mudah. Ini membantu pembangun lebih memahami masalah dan memfokuskan pada satu komponen pada satu masa, menjadikannya lebih mudah untuk nyahpepijat dan melaraskan mengikut keperluan. Dengan memecahkan masalah kepada bahagian yang lebih kecil, pembangun dapat bekerja dengan lebih pantas dan lebih cekap, membolehkan kitaran pembangunan yang lebih pantas serta kualiti kod yang dipertingkatkan. Pengaturcaraan modular juga membolehkan penggunaan semula kod, di mana satu komponen boleh digunakan merentasi pelbagai projek, menjimatkan masa yang ketara semasa kitaran pembangunan. Di samping itu, pengaturcaraan modular memudahkan pasukan untuk memecahkan tugasan dan bekerjasama dengan lebih berkesan kerana setiap orang sedang mengerjakan "modul" mereka sendiri dan bukannya hanya satu projek dikongsi.

Teknik Pengaturcaraan Modular Biasa

Pengaturcaraan modular ialah sejenis metodologi pembangunan perisian di mana kod dibahagikan kepada komponen bebas yang berbeza, masing-masing melaksanakan tugas khususnya sendiri. Bentuk pengaturcaraan ini membolehkan penyelenggaraan dan fleksibiliti yang lebih mudah, kerana komponen individu boleh digunakan semula dalam aplikasi lain. Dalam bahagian ini, kita akan membincangkan teknik yang paling biasa digunakan dalam pengaturcaraan modular.

Pemrograman Berorientasikan Objek

Pengaturcaraan berorientasikan objek (OOP) ialah jenis pengaturcaraan modular moden yang menggunakan objek untuk menstruktur kod sumber dan menyediakan pendekatan yang boleh digunakan semula untuk pembangunan. Objek mengandungi fungsi dan data, yang dikenali sebagai atribut, yang boleh berinteraksi antara satu sama lain untuk pelaksanaan program. Kelebihan utama OOP ialah kebolehgunaan semula kod; objek ditulis sekali dan digunakan dalam berbilang atur cara. Teknik OOP biasa termasuk enkapsulasi, pewarisan dan polimorfisme.

Enkapsulasi membolehkan objek menyimpan data mereka sendiri dengan selamat; ini menyekat akses daripada bahagian lain sistem. Daripada menukar pembolehubah objek secara langsung dengan kod luar, enkapsulasi menyediakan interaksi terkawal melalui kaedah atau fungsi tertentu. Warisan membenarkan objek memperoleh ciri daripada objek induk supaya anda tidak perlu terus menulis fungsi yang sama berulang kali. Polimorfisme menyediakan objek dengan kaedah yang boleh diakses dengan nama yang sama tetapi pelaksanaan berbeza bergantung pada cara ia digunakan dalam konteks tertentu dalam program.

Ini hanyalah sebahagian daripada teknik moden yang dikaitkan dengan pengaturcaraan berorientasikan objek; terdapat lebih banyak lagi seperti abstraksi, modulariti dan pengaturcaraan meta yang menjadikannya popular di kalangan pembangun yang mencari konsistensi dalam reka bentuk perisian.

Pengaturcaraan Prosedur

Pengaturcaraan prosedural adalah jenis pengaturcaraan modular yang paling biasa. Ia menggunakan organisasi atas ke bawah, bermakna ia bermula dengan gambaran keseluruhan masalah dan kemudian memecahkannya secara berperingkat. Dalam pengaturcaraan prosedural, modul dicipta daripada kepingan kod yang menyelesaikan tugas atau menyelesaikan masalah. Secara amnya, atur cara dibangunkan secara linear dengan algoritma digunakan untuk mengendalikan setiap proses. Modul boleh digunakan berbilang kali dan bukannya perlu menulis semula kod yang sama sekali lagi, bahagian kod yang berlainan boleh memanggil elemen modul yang sedia ada mengikut keperluan. Ini bukan sahaja menjimatkan masa pembangunan tetapi juga menjadikan penyahpepijatan dan penyelenggaraan lebih mudah untuk pembangun.

Pengaturcaraan Berfungsi

Pengaturcaraan fungsional ialah teknik yang memecahkan program kepada fungsi. Fungsi ialah kepingan kod terpencil yang menerima input, melakukan tindakan dan mengembalikan hasil. Tiada perubahan keadaan atau data dalam program ini, menjadikannya mudah untuk diuji dan diselenggara dari semasa ke semasa. Ini menjadikan modul berfungsi lebih mudah untuk nyahpepijat daripada modul yang lebih besar, kerana terdapat lebih sedikit bahagian bergerak dalam kod. Dengan cara pengaturcaraan piawai, keputusan yang stabil dan boleh dipercayai boleh dicapai dengan cepat.

Pengaturcaraan fungsional juga menggalakkan pembangun untuk melihat masalah dengan pendekatan "abstraksi dahulu". Pengaturcara bermula dengan mencipta fungsi berparameter yang boleh mereka ubah suai semasa mereka bergerak melalui kitaran pembangunan mereka dan memperhalusi penyelesaian mereka. Pendekatan ini memudahkan untuk mencipta komponen yang boleh digunakan semula merentas berbilang projek serta menyokong banyak senario yang berbeza tanpa perlu menulis semula kod sepenuhnya dari awal setiap kali.

Kelebihan menggunakan pengaturcaraan berfungsi untuk reka bentuk perisian modular adalah menjadikan program lebih mudah untuk diuji dengan memecahkannya kepada kepingan kecil, serba boleh kerana anda boleh menggabungkan fungsi untuk tugas yang berbeza, kitaran pembangunan pantas kerana kurang penyelenggaraan diperlukan untuk kod program, komponen boleh digunakan semula jadi anda tidak perlu mencipta yang baharu setiap kali, dan akhir sekali meningkatkan prestasi dengan menyelaraskan operasi fungsi pada berbilang benang secara serentak jika perlu.

Cabaran Pengaturcaraan Modular

Pengaturcaraan modular, atau memecahkan tugas pengaturcaraan kepada modul yang lebih kecil, mempunyai set cabarannya sendiri. Cabaran ini mungkin termasuk, tetapi tidak terhad kepada, konvensyen penamaan, mencipta antara muka antara modul dan memastikan modul boleh digunakan semula dan diuji dengan betul. Untuk mencipta program yang berjaya, anda mesti memahami kerumitan yang terlibat dan mengharungi cabaran ini dengan mudah. Mari kita bincangkan beberapa cabaran paling biasa yang dikaitkan dengan pengaturcaraan modular.

Debugging

Menyahpepijat modul terdesentralisasi boleh menjadi cabaran besar. Disebabkan fakta bahawa perisian dibahagikan kepada beberapa bahagian, menguji, mengenal pasti dan membetulkan ralat dalam komponen individu boleh memakan masa. Lebih-lebih lagi, kerana komponen perlu berinteraksi antara satu sama lain, ia memerlukan pemahaman yang mendalam tentang bagaimana semua bahagian yang bergerak sesuai bersama.

Jika kod sumber ditulis tanpa pertimbangan yang teliti untuk rakan sejawatannya, penyahpepijatan akan menjadi lebih sukar dan memakan masa berbanding teknik penyahpepijatan tradisional. Sebagai contoh, jika pengaturcaraan modular membawa kepada output berlebihan dalam modul berbeza yang sukar untuk nyahpepijat secara berasingan kerana pergantungan pada komponen lain, maka pengubahsuaian mesti dibuat merentas bahagian perisian yang berlainan sekali gus atau mereka tidak akan diuji sepenuhnya.

Faktor lain yang menambah kesukaran semasa penyahpepijatan pengaturcaraan modular ialah kawalan versi kerana versi baharu sentiasa dikeluarkan apabila pepijat diperbaiki dan perubahan dilaksanakan. Adalah penting untuk menjejaki versi setiap modul yang sedang dijalankan supaya ia boleh dibalikkan semula dengan mudah sekiranya berlaku sebarang regresi atau kesan sampingan lain yang tidak dijangka disebabkan kod buggy. Ringkasnya, penyahpepijatan program modular dengan berkesan memerlukan perhatian yang tinggi terhadap perincian dan pemantauan berterusan sepanjang setiap fasa pembangunan.

Ujian

Modul perisian diuji secara berasingan sebelum ia disepadukan ke dalam aplikasi utama. Pendekatan ini amat berfaedah apabila sistem adalah sangat kompleks kerana ia membantu untuk mengenal pasti sebarang ralat yang mungkin terdapat dalam satu modul tanpa menjejaskan pelaksanaan bahagian lain program.

Modul ujian boleh memerlukan tahap kepakaran tertentu dan terdapat beberapa cabaran yang perlu dipertimbangkan semasa cuba mengenal pasti isu yang berpotensi. Tanpa ujian yang betul, ralat yang tidak dapat dikesan ini boleh mengakibatkan kerosakan yang tidak disengajakan dan juga mewujudkan pepijat sukar yang sukar untuk dikesan dan diperbaiki.

Adalah penting untuk menyediakan kes ujian khusus untuk semua modul yang telah diedarkan dan untuk semua kebergantungan data antaranya supaya pembangun tidak mungkin memecahkan atau mengubah suai modul atau struktur data secara tidak sengaja tanpa memahami fungsi atau tujuannya. Ia juga penting bagi pembangun untuk mengenal pasti sebarang perubahan dalam keperluan secepat mungkin kerana ini boleh mengurangkan tempoh masa yang diperlukan untuk penyahpepijatan. Ujian juga harus ditumpukan pada prestasi, skalabiliti, keselamatan, mudah alih, kebolehgunaan dan ketersediaan sumber jika perlu. Apabila sistem telah dibangunkan dengan cekap dengan pengaturcaraan modular idealnya tidak ada kebergantungan yang tidak dijangka antara modul yang boleh membawa kepada konflik atau konflik antara fungsi yang berkaitan.

dokumentasi

Modul perisian memerlukan dokumentasi yang disertakan untuk menerangkan cara modul berfungsi dan cara ia berinteraksi dengan komponen lain sistem. Ini boleh menjadi agak rumit dan memakan masa, terutamanya apabila pangkalan kod anda berkembang. Walaupun proses automatik boleh membantu, proses itu masih tidak mungkin menangkap semua pengetahuan dan pemahaman yang diperlukan tentang perisian anda. Oleh itu, kerja manual yang mahir diperlukan untuk memastikan bahawa semua komponen berinteraksi dengan betul dan pengguna mempunyai arahan yang cukup terperinci. Adalah penting bahawa dokumentasi anda sentiasa dikemas kini untuk mengelakkan pepijat yang disebabkan oleh maklumat yang salah atau tidak lengkap. Selain itu, memasukkan pembangun baharu ke dalam projek mungkin memerlukan lebih banyak usaha kerana mereka mesti membiasakan diri dengan modul sedia ada dan bukannya hanya menumpukan pada tugas kecil mereka di tangan.

Kebergantungan

Salah satu cabaran utama yang berkaitan dengan bekerja pada projek pengaturcaraan modular ialah kebergantungan. Ia bukan sesuatu yang luar biasa untuk modul memerlukan struktur dan kaedah daripada modul lain untuk berfungsi dengan betul. Ia juga penting bahawa perubahan yang dibuat di dalam modul lain tidak bercanggah dengan modul sedia ada, atau memecahkan modul bergantung.

Oleh sebab itu, pengenalpastian, pengurusan dan organisasi kebergantungan yang betul menjadi kritikal apabila membangunkan perisian. Penggunaan label, teg dan dokumentasi yang sesuai boleh membantu memastikan setiap ciri baharu yang ditambah diambil kira dalam semua modul bergantung yang lain.

Dalam projek yang melibatkan berbilang jurutera yang sedang mengusahakan komponen berasingan yang semuanya bergantung antara satu sama lain, adalah penting untuk mempunyai persefahaman bersama antara pasukan supaya tidak berlaku salah faham atau konflik apabila menggabungkan kod bersama-sama. Ini adalah benar terutamanya apabila pembangun yang berbeza bekerja secara berasingan pada pangkalan kod yang menggunakan kebergantungan atau pustaka dikongsi — kerana semua perubahan mesti diselaraskan dengan teliti antara pembangun dan diuji sebelum penggunaan untuk mengelakkan sebarang masalah pecah yang berpotensi untuk pelanggan.

Kesimpulan

Kesimpulannya, pengaturcaraan modular adalah cara yang berkesan untuk membangunkan projek perisian yang lebih besar. Ia pada asasnya adalah pecahan kod kepada komponen yang berbeza dan boleh diurus yang boleh diusahakan secara bebas dan dimanfaatkan semasa membina program lain. Pengaturcaraan modular mempunyai banyak kelebihan — ia memudahkan penyahpepijatan dan penyelenggaraan, mengurangkan masa pembangunan, menjadikan penggunaan semula lebih mudah, menggalakkan kerjasama dan kerja berpasukan di kalangan pengekod, dan membenarkan penggunaan teknik pengekodan merentas platform. Dengan semua faedahnya, pengaturcaraan modular sememangnya patut dipertimbangkan semasa mereka bentuk projek perisian anda yang seterusnya.

Hai, saya Kim, seorang ibu dan peminat gerakan henti dengan latar belakang dalam penciptaan media dan pembangunan web. Saya mempunyai minat yang besar untuk melukis dan animasi, dan kini saya menyelam terlebih dahulu ke dunia gerakan henti. Dengan blog saya, saya berkongsi pembelajaran saya dengan anda semua.